Het Duitse team wist met een ongekend gemiddelde van 81,936% over zes proeven het teamgoud met overmacht te winnen. Veel aandacht ging na afloop uit naar kopvrouw Isabell Werth, die, na het op prachtige wijze winnen van de Special met Weihegold OLD, nog maar eens geschiedenis schreef. Ze evenaarde twee paardensportrecords. Met haar zesde gouden medaille kwam ze op gelijke hoogte met haar illustere landgenoot Reiner Klimke en haar negende olympische medaille in totaal bracht haar naast onze landgenote Anky van Grunsven. Werth, die aangaf dat ze vanwege een auto-ongeluk van een in kritieke toestand liggende Duitse kanotrainer op gepaste wijze de medaille wilde vieren met haar team, gaf allereerst Weihegold de credits: ‘Ik ben echt trots op haar. Ze liep een perfecte proef. Voor mij is het bijzonder om met drie verschillende paarden goud te winnen. Dat is een beloning van al het dagelijkse werk met de paarden.
En over de teamprestatie: ‘We wisten dat we een goede kans hadden op die gouden medaille. Ik kan me niet heugen dat we ooit met een team zijn gegaan, waarin vier paarden in staat waren om over de 80% te gaan. Dat gaf vertrouwen. Alle paarden zijn hier goed geweest en uiteindelijk is het meer geworden dan verwacht. Het was ook een echte teamprestatie. Iedereen werkte samen, ook de eigenaren, dierenartsen, grooms en trainers. Het was een plezier om voor dit team te rijden.’
Christusbeeld
In het zilveren Britse team speelde Carl Hester een sleutelrol. Hij trainde in meer of mindere mate alle drie de teamleden en droeg zelf zijn steentje bij in de ring. Happy silver, zo noemde Hester de behaalde plak. ‘Het hele team heeft geweldig gereden. Het gat naar de bronzen medaille is zelfs redelijk groot. Ik heb ook veel respect voor de paarden. De halve wereld over vliegen en dan dit hier presteren. We leunen erg op Valegro, maar het is goed nieuws dat we ook andere combinaties erbij hebben die aansluiting krijgen. We zullen het ook ooit zonder Valegro moeten doen.’
De amazone van Valegro, Charlotte Dujardin, kon na tweemaal goud in Londen dit keer een zilveren plak in ontvangst nemen. ‘Ik ben blij met hoe Valegro ging, ondanks de fouten. Ik kan eerder boos zijn op mezelf. Het was pas de eerste keer dat ik de Special reed dit jaar en zelfs voor het eerst sinds het EK van vorig jaar. Ik had miscommunicatie bij het inzetten van het linkerappuyement en toen ik de tweeërs wilde inzetten, dacht Valegro dat we aan de eners moesten beginnen. Ik neem het hem niet kwalijk. Hij wil altijd zo zijn best doen voor me. Ik heb nu zin in de Kür. Het is een geheel nieuwe proef die we pas één keer eerder reden, dus dat wordt spannend’, aldus Dujardin, die Carl Hester nogmaals bedankte en het laatste woord aan hem liet toen gevraagd werd naar de voorbereiding richting deze Kür. De zoals altijd met humor uit de hoek komende Hester antwoordde: ‘We hebben morgen eerst vrijaf en dan neem ik haar mee naar het Christusbeeld om wat weesgegroetjes te prevelen.’
Drie debutanten en een routinier
Na een gevecht met vooral Nederland belandde het brons bij de Amerikanen. Laura Graves bracht het zo gewilde eremetaal over de streep na een toprit met Verdades (v. Florett As). Graves: ‘Ik had een goed gevoel over mijn paard. Gedurende de proef begon ik erin te geloven. Ik heb voorafgaand aan de Spelen een tijd in Europa doorgebracht en dat heeft me de juiste voorbereiding gegeven.’
Naast de drie Amerikaanse debutanten maakte routinier Steffen Peters deel uit van het team. Hij toonde zich zo blij als een kind met wat voor de Amerikanen een hoofdprijs is. Peters: ‘We wisten voorafgaand aan de Spelen dat 72, 73% niet voldoende zou zijn, we moesten hoger scoren, richting de 75%. Pas dan zouden we een kans hebben. Dat het dan uiteindelijk echt lukt, is geweldig. Als je een 52-jarige kerel had willen zien die zich gedraagt als een 10-jarige jongen, had je me moeten aanschouwen toen ik huilend van vreugde Laura verwelkomde na haar proef.’
Bron: Hoefslag
Het bericht Isabell Werth: ‘Het was een plezier om voor dit team te rijden’ verscheen eerst op Hoefslag.