Op het Global Dressage Forum in Hooge Mierde twee weken geleden werden zeven illustere Olympische winnaars uitgelicht. Insiders vertelden hun verhaal over hun paard. Gert Jan van Olst, die Valegro als veulen had gekocht, deed een boekje open over de huidige Olympische, wereld- en Europees kampioen. Je wist bijvoorbeeld vast al dat Valegro als 2,5 jarige hengst niet door de eerste selectie van de KWPN-hengstenkeuring kwam. ‘Negro’s reputatie was toen nog niet groot’, vertelt Van Olst. ‘De jaargang van 2002 was pas de tweede die hij presenteerde en de juryleden waren niet gecharmeerd van de niet al te moderne types die hij bracht. Nu bekend is waar de afstammelingen van Negro toe in staat zijn, was Valegro wellicht wel door de selecties gekomen.’
5000 euro
Carl Hester liet zijn oog vallen op de jonge Negro-zoon en kocht hem voor 5000 euro. De hengst werd bij Van Olst Horses gecastreerd en beleerd voordat hij naar Engeland vertrok. Een jaar later belde Carl echter. Gert Jan moest hem maar terugnemen en hem verkopen. ‘Valegro kwam weer op stal in Den Hout en we trainden hem wat’, aldus Van Olst. ‘Hij liep zo lekker dat we Carl adviseerden om hem toch maar te houden. Er was een Deense die belangstelling voor hem had, maar Carl luisterde naar ons en haalde hem weer naar huis. Helaas, Denemarken!’
Deel voor Roly Luard
Zijn mede-eigenaar Roly Luard vond Valegro wel wat. Zij had ook een aandeel in Carl’s ex-topper Escapado en wilde opnieuw een dergelijk avontuur aangaan. Dus liet ze Carl weten dat als hij ooit een deel van Valegro wilde verkopen, dat hij haar maar moest bellen. Dat moment kwam toen Charlotte werd ‘bedacht’ als nieuwe ruiter voor Valegro. Carl had Uthopia al en hij wilde Charlotte een kans geven. Hoe hun partnerschap zich ontwikkelde is bekend.
‘Doodsbang voor een te hoge score’
De volgende die over Valegro vertelt, is het Britse jurylid Isobel Wessels. Zij herinnert zich dat ze in Hagen de proef van Valegro beoordeelde waarin het wereldrecord gebroken werd. ‘Ik zat bij C en was doodsbang dat mijn punten zouden worden gezien als chauvinistisch. Mijn schrijfster ging uit haar dak omdat ik zulke hoge punten gaf. Ik deed het in m’n broek toen bleek dat het totaal 88,1% bleek te zijn, verreweg de hoogste score die ik ooit gegeven had. Gelukkig bleek dat ik aardig op één lijn zat met de m’n collega’s. Maar eigenlijk had ik hem nog wel twintig punten meer kunnen geven. Valegro is een fantastisch paard om te mogen jureren.’
Verkopen? Geen sprake van!
Toen kwam de tijd dat er astronomische bedragen voor Valegro geboden werden. Maar Roly en Carl wilden eigenlijk niet verkopen. ‘Een paard van het kaliber van een Valegro zie je niet graag vertrekken’, zegt Luard. ‘We waren in onderhandeling met twee zeer geïnteresseerde partijen, die veel geld boden. Tegelijkertijd probeerden we een syndicaat op te richten. Maar dat werkte niet bij dressuurpaarden, zo bleek. Nadat Horse&Hound bekendmaakte dat ze mede-eigenaren voor Valegro zochten, meldde Anne Barrott zich. Zij zorgde ervoor dat Valegro’s toekomst voor Engeland gewaarborgd is.’
Waarom zo’n uitzonderlijk talent?
Over wat Valegro nou zo getalenteerd is, is al pagina’s vol geschreven. Zijn amazone, uiteraard. De combinatie met Charlotte Dujardin is onnavolgbaar. Maar verder? Valegro heeft geen lange benen, wat als een pré gezien wordt voor een elegant dressuurpaard. Hij is heel compact gebouwd -dus ‘lang’ is niet per definitie ‘soepeler’- met een aflopende croupe en een verticale en gebogen hals. Hij komt hoog van de grond, zowel in stap, draf als galop en heeft een geweldig vermogen om zijn pas te verlengen en verkorten, met behoud van ritme.
Hoe kwam Valegro aan zijn naam?
Minder bekend is waarschijnlijk hoe Valegro aan zijn naam kwam, toen hij verkocht werd aan Carl Hester. Anne van Olst en Spencer Wilton (toenmalige partner van Carl Hester, red.) bedachten die. ‘We zaten lekker aan een glaasje wijn’, lacht Spencer. ‘Onderwerp van gesprek was Allegro (DWB, (over)grootvader van internationale Grand Prix-paarden als Smeyers Molberg, Cadillac, Alina en Michigan, red.), een hele goeie Deense hengst van Absatz. Maar Valegro’s naam moest met een ‘V’ beginnen en we waren niet bijzonder creatief, dus toen werd het Valegro.’
Horse&Hound/Hoefslag
Foto: Remco Veurink