Ze zat er een beetje met het gezicht van een oorwurm bij tijdens de persconferentie. Charlotte Dujardin had ondanks het prolongeren van haar Europese titel in de Kür, inclusief 36.000 euro prijzengeld, ook niet veel reden om echt blij te zijn. Na het spetterende goud in de Special leek het beste er vandaag vanaf bij Valegro, iets wat we vaker hebben gezien op de meerdaagse kampioenschappen en wat met het oog op een lang verblijf volgend jaar in Rio de Janeiro een extra punt van aandacht zal zijn. Haar legendarische Valegro op enige wijze afvallen is sowieso het laatste dat Dujardin zal doen. Dus legde ze de fout geheel bij zichzelf neer: ‘Ik was blij met het begin van mijn proef, maar bij de eners verreed ik mezelf. Ze gingen de hele week al niet geheel goed, maar ik dacht: driemaal is scheepsrecht. Dat pakte anders uit. Voor de rest was ik wel blij met mijn proef. Al met al is het wel een hele lange week geweest, aldus Dujardin die na teamgoud op het EK in 2011, dubbel goud op de Spelen in 2012, tweemaal individueel goud op het EK in 2013, tweemaal individueel goud op het WK in 2014 ook dit keer ‘gewoon’ weer twee plakken van de mooiste kleur mee naar huis nam.
Brekebeentje Delgado
Nummer twee Kristina Bröring-Sprehe piekte beduidend beter in de afsluitende proef. Na een wat fletse Grand Prix en een sterke Special maakte ze het dressuur EK vanuit Duits perspectief geslaagd, ook al ontbrak een medaille van de mooiste kleur voor het thuisland en was deze dit keer verdiend geweest. ‘Desperados was geweldig vandaag. Het was mijn beste Kür ooit en volgend jaar ga ik voor een nog beter resultaat.’
De meeste vragen waren na afloop voor Beatriz Ferrer-Salat. De amazone belandde voor het laatst op het podium in 2004 (derde op de Spelen met Beauvalais) en vormde de Spaanse surprise van dit EK met haar brekebeentje Delgado, net als Desperados een nazaat van De Niro. De zo vaak geblesseerde veertienjarige was beter dan ooit tevoren, maar maakte het gisteren nog even spannend. ‘Hij struikelde gisteren, viel en ik rolde er ook af. Gelukkig was er niks ernstigs’, verklaart de geroutineerde Spaanse. ‘Ik heb hem al sinds zijn zesde en als hij goed is, is hij ook heel goed. Hij heeft vaak iets gehad en ik heb hem weer gezond gekregen dankzij een chiropractor en een masseur. Ik werk sinds anderhalf jaar met deze mensen en dat bevalt goed. Ik train hem ook maar twee tot drie keer per week en voor de rest rijd ik hem ontspannen buiten. Het doel hier was voor Spanje een olympische kwalificatie te halen. Dat lukte en opeens stond ik zelf vijfde in de Grand Prix. De dag erna was ik vierde en nu zelfs derde. Jammer dat deze week niet nog twee dagen langer duurt, ha ha.’
Geen historisch hoogtepunt
Waar Ferrer-Salat liefst elf jaar moest wachten op weer een nieuwe individuele medaille, was het ondertussen voor Isabell Werth ook alweer zeven jaar geleden (zilver op de Spelen met Satchmo) dat ze individueel op het podium stond. Ze leek dit keer verrassend genoeg met tweede troef Don Johnson (v. Don Frederico) de ban te breken, maar kwam 0,232% tekort. Hans Peter Minderhoud zat op zijn beurt slechts 0,071% achter Werth. Hoewel het voor hem een prachtig resultaat was, betekende dit voor de Nederlandse dressuursport historisch gezien geen hoogtepunt. We moeten terug naar het EK van Hickstead in 2003 om geen Nederlander terug te zien in de top drie tijdens de Kür op muziek. Juist vandaag had Edward Gal met een (ontspannen) Glock’s Undercover N.O.P. kunnen toeslaan, maar dat is ‘als’ en ‘als’ telt niet en helemaal niet in de topsport
Bron: Hoefslag
Foto: Remco Veurink